เด็กนักเรียนที่ขาดความเคารพ

โรงเรียนที่ออสเตรเลีย เด็กนักเรียนจะต้องเรียกอาจารย์หรือครูว่า Mr, Miss หรือ Mrs แล้วตามด้วยนามสกุล อย่างเราเด็กนักเรียนก็จะเรียกว่า Mr.Paopeng แต่ถ้าเด็กนักเรียนไม่อยากเรียกชื่อตามนามสกุล เด็กนักเรียนก็สามารถเรียกอาจารย์ได้สั้นๆได้ว่า Sir ถ้าเป็นอาจารย์ผู้หญิง เด็กนักเรียนก็จะเรียกว่า Miss (เด็กจะไม่เรียกว่า Mrs กัน เพราะถ้าเป็น Mrs ก็จะต้องเรียกตามนามสกุล) อาจารย์ผู้หญิงไม่ว่าจะแต่งงานหรือไม่แต่งงานเด็กนักเรียนก็จะเรียกว่า Miss

แต่ก็มีเด็กหลายๆคนชอบเล่นหัวกับอาจารย์ เรียกเฉพาะนามสกุล ว่า "Paopeng" ไม่มีคำว่า Mr. นำหน้า ซึ่งก็เป็นการบ่งบอกถึงการขาดความเคารพ

เมื่อวานตอนเช้า เราเดินจะไปห้องเพื่อทำการเช็คชื่อเด็กนักเรียนตอนเช้า มีเด็กนักเรียนหญิง ม.1 ซึ่งอยู่ในห้องเราเรียกเราว่า "Paopeng" เฉยๆ โดยไม่มีคำว่า Mr นำหน้า

นักเรียนหญิง ม.1: Good morning Paopeng (สวัสดี เผ่าเพ็ง)
เราหยุดและหันไปจ้องเด็ก ตีสีหน้าเข้มแล้วพูดว่า
Mr.Paopeng: Mr......Paopeng (เน้นเสียงตรงคำว่า Mr แล้วก็ลากเสียงยาวๆ)
เด็กรีบขอโทษ
นักเรียนหญิง ม.1: Sorry Mr.Paopeng. Good morning Mr.Paopeng.
เสร็จแล้วเราก็เดินออกไป แต่ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลังว่า
นักเรียนหญิง ม.1 อีกคน: Bye Paopeng.
เราหยุดกึ๊ก แล้วหันไปมอง อ๊า....เพื่อนของเด็กนักเรียนหญิงที่เดินมาด้วยกันนี่เอง เราก็ไม่รู้จักชื่อเสียด้วยสิ ก็เลยตวาดไปว่า
Mr.Paopeng: You ไปรออยู่ที่ห้องฉันเลยไป

เด็กนักเรียนเริ่มรู้ตัวแล้วว่าทำอะไรผิดไป เดินตัวลีบเข้ามาที่ห้องเรา เด็กๆในห้องเราก็ถามเด็กนักเรียนคนนั้นว่า เธอมาทำอะไรในห้องนี้ แต่เธอก็ฉวยโอกาสเดินออกไปจากห้องเราตอนที่เรายุ่งๆ ตอนที่เราเผลอเดินออกไปเอา laptop เพื่อที่จะมาเช็คชื่อ

พอเราเช็คชื่อเด็กห้องเราเสร็จ เราก็ถามเด็กนักเรียนที่อยู่ในห้องเรา ว่าเด็กนักเรียนคนเมื่อกี้ชื่ออะไร เสร็จแล้วเราก็เช็คในระบบคอมพิวเตอร์ของโรงเรียนว่าอยู่ห้องใหน ต้องยอมรับว่าระบบคอมพิวเตอร์ของโรงเรียนที่ออสเตรเลียนั้นมันดีจริงๆ

พอเราทราบห้องเด็ก เราก็เดินไปตามหาเด็กเลย ขออนุญาตครูประจำห้องนั้น เด็กนักเรียนคนนั้นเห็นเรา เค๊าก็ไปยืนแอบอยู่หลังเพื่อน และก็ทำตัวลีบๆ แต่เราก็มองเห็น แล้วเราบอกเค๊าให้ลงไปที่ห้องเราข้างล่าง เด็กเริ่มรู้แล้วว่า "ต้องโดนแน่" หน้าเริ่มเสีย น้ำตาเริ่มคลอเบ้า ยิ่งเด็กหน้าเสีย เราก็ต้องยิ่งหน้าเข้มเข้าไว้ เราไม่โกรธนะ แค่ต้องการสั่งสอนเฉยๆ ก็แค่นั้นเอง

เราก็เข้าไปทำธุระอะไรของเราในห้องต่อ บอกให้เด็กนักเรียนยืนรออยู่ข้างนอก ปกติเราจะให้เด็กยืนอยู่นอกห้อง ปล่อยเวลาให้เค๊าคิด ว่าได้ทำผิดอะไรลงไปมั่ง เสร็จแล้วเราก็ออกมาสอบถามเด็ก อ้าว ปรากฏว่าเป็นเด็กอยู่ห้อง 2nd top class หรือถ้าเป็นที่เมืองไทยก็เป็นห้องเด็กเก่งอันดับที่ 2

Mr.Paopeng: (ทำเสียงเข้ม) นี่เธอ เป็นเด็กอยู่ห้อง 2nd top แล้วทำไมทำตัวแย่แบบนี้ ฉันพึ่งบอกเพื่อนเธอไปเองนะ ว่าเวลาเรียกครูต้องเรียกว่า Mr.Paopeng ไม่ใช่เรียกว่า Paopeng เฉยๆ
นักเรียนหญิง ม.1 อีกคน: (หน้าเจื่อนๆ น้ำตาคลอเบ้า) Yes sir. Sorry sir.
Mr.Paopeng: ฉันมาเป็นครูสอนนะ ไม่ใช่เป็นเพื่อนเล่นเธอ ได้ยินมั๊ย..... I'm here to teach, not to be your friend. Do you hear me? (พูดช้าๆ เน้นไปทีละคำ ออกสีหน้าด้วย)
นักเรียนหญิง ม.1 อีกคน: (หน้าเจื่อนๆ น้ำตาคลอเบ้า) Yes sir. Sorry sir.
Mr.Paopeng: กลับไปที่ห้องเธอได้ละ
นักเรียนหญิง ม.1 อีกคน: Yes sir (น้ำตาคลอเบ้า รีบวิ่งก้มหน้ากลับไปที่ห้องอย่างรวดเร็ว)

เป็นไงละ มาเล่นหัวกับครูอย่างเรา ไม่ได้ครับไม่ได้ ถ้าเรียกชื่อเฉยๆไม่มีคำว่า Mr หรือ Miss/Mrs นำหน้าเนี๊ยะ มันก็เหมือนเป็นการเล่นหัว เป็นการเรียกแบบเพื่อนกันมากกว่า ซึ่งมันก็เป็นการขาดความเคารพ ระหว่างนักเรียนกับครู

แต่อย่างว่าแหละ เด็ก ม.1 พึ่งจะมาใหม่ ยังไม่ค่อยรู้จักเรา พวกอยากจะลองของ ก็เลยได้เจอของดีเลยเมื่อวาน

Mess with the best, die like the rest.....นะจ๊ะ