Pages

Thursday, September 10, 2015

จะแต่งหน้าไปให้ใครดู


เด็กนักเรียนที่เรียนโรงเรียนรัฐบาล นอกจากการที่ต้องใส่เครื่องแบบของแต่ละโรงเรียนแล้ว ก็จะไม่มีกฏอะไรมากมายในเรื่องของการแต่งกาย แต่งตัว แต่งหน้า และการใส่เครื่องประดับ ดังนั้นเรื่องการแต่งกายและใส่เครื่องประดับอะไรแปลกๆ จะเห็นกันอยู่เกลื่อนกลาดตามโรงเรียนรัฐบาลทั่วๆไป

โดยเฉพาะเด็กนักเรียนผู้หญิง พอขึ้น year 8 หรือ ม.2 เด็กๆก็เริ่มแต่งหน้ากันแล้ว เด็กนักเรียนหลายๆคนแต่งหน้าแต่พองาม แต่งบางๆ มันก็ไม่ได้ดูน่าเกลียดอะไรมาก เพราะยังไงเสียโรงเรียนก็ยังเป็นสถานที่การศึกษา ไม่ใช่สถานที่ที่ต้องมาแต่งหน้าแข่งขันกัน เหมือนเดินแฟชั่นโชว์ อะไรประมาณนี้ ดูๆแล้วมันผิดสถานที่อะไรยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูก

เด็กนักเรียนหญิงหลายๆคน พอขึ้น ม.2 ก็เริ่มออกอาการ ส่อแววอะไรหลายๆอย่าง เด็กนักเรียน ม.2 หลายๆคน ตอนอยู่ ม.1 ก็ยังเป็นเด็กใสๆ หน้าตาบ๊องแบ๊วไร้เดียงสา แต่อยู่ต่อมาขึ้น ม.2 เริ่มแต่งหน้าแต่งตาสะละ บางคนก็แต่งสะเข้มจนหน้าเปลี่ยนไปเลย ขอบตา ขอบคิ้วเนี๊ยะดำปึ๊ดเลย ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า เด็กๆนักเรียนพวกนี้เค๊าจะแต่งหน้าไปให้ใครดูอะไรกันมากมาย วันๆก็อยู่แต่ในห้องเรียน จะมีสักกี่คนที่เห็นเค๊ากันเชียว ไม่ได้ออกไปทำงาน เจอะเจอคนเยอะแยะมากมายอะไรสะหน่อย

โดยเฉพาะเด็กนักเรียนที่เริ่มจาก ม.2 ขึ้นไปนี่แหละ เริ่มออกอาการอยากจะโตเป็นสาวกันสะละ ซึ่งจริงๆแล้วเราก็คิดว่ามันยังไม่ถึงวัยอันควรเท่าไหร่ จะแต่งหน้าไปให้ใครดูก็ยังไม่รู้เลย เพราะจริงๆแล้วโรงเรียนมัธยมอยู่ที่ออสเตรเลีย ถ้าขนาดกลางๆก็ประมาณ 700 คน ซึ่งไม่ได้เยอะแยะอะไรมากมายเลย ถ้าเปรียบเทียบกับโรงเรียนที่เมืองไทย

และเด็ก ม.2 ก็ยังถือว่าเด็กเกิน ถ้าเด็กพวก senior class อย่าง ม.5 หรือ ม.6 เนี๊ยะ ยังพอรับได้อยู่ในระดับหนึ่ง แต่ยังไงเสียเด็กนักเรียนมัธยมก็ยังถือว่าเป็นเด็กอยู่ ถ้าโตแล้วเข้ามหาวิทยาลัย นั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง

จะสังเกตุได้ว่า พอเด็กนักเรียนเริ่มแต่งหน้า นิสัยและพฤติกรรมอะไรหลายๆอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไป ซึ่งก็จะเห็นได้ชัดมาก จะแตกต่างจากเด็กนักเรียนทั่วๆไปที่ไม่แต่งหน้า หรือนักเรียนที่แต่งหน้าแค่บางๆ เด็กนักเรียนพวกนี้จะเป็นเด็กเรียบๆธรรมดา ไม่หวือหวา ทำตัวเป็นเด็กนักเรียนทั่วๆไป คือ "มาเรียนหนังสือ" ไม่ได้ตั้งใจมาทำอะไรอย่างอื่น

และก็เนื่องด้วยสังคมและวัฒรธรรมฝรั่งด้วย สังคมฝรั่งจะให้อิสระแก่เด็กในการคิดและการกระทำ ดังนั้นเรื่องของการแต่งหน้ามาโรงเรียนก็เหมือนกัน ทางโรงเรียนก็ถือว่าให้อิสระแก่เด็กนักเรียน เพราะถือว่าไม่ได้ทำอะไรเสียหาย แต่เราเป็นครูคนเอเชีย บอกตามตรงเลยว่า บางทีทางโรงเรียนก็ให้อิสระกับนักเรียนมากจนเกินไป บางทีมันก็เกินขอบเขตของการเป็นนักเรียนไปนิดหนึ่ง เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า พ่อแม่เค๊าไม่ได้บอก ไม่สอนลูกในเรื่องของการแต่งกายหรือเปล่าไม่ทราบ เพราะอย่างที่บอกแหละ ก็ไม่รู้ว่าเด็กนักเรียนจะแต่งหน้าไปให้ใครดู หรือว่าเด็กๆนักเรียนกำลังค้นหาตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ แต่บอกตามตรงว่า ทุกอย่างน่าจะอยู่ในความพอดี เพราะเด็กนักเรียนบางคนบอกได้เลยว่า แต่งหน้าได้ "เกินขอบเขต" ของการเป็นนักเรียน..... มากเกินไป


No comments:

Post a Comment