ไม่อ้วนเอาเท่าไหร่

ในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมาประเทศสหรัฐอเมริกากับประเทศออสเตรเลียผลัดกันขึ้นครองอันหนึ่งของประเทศที่มีประชากรอ้วนมากที่สุดในโลก รู้สึกว่าปีที่แล้วออสเตรเลียมีประชากรเกือบ 50% ที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐานและรัฐบาลเองก็มีการออกมารณรงค์ให้ประชากรที่ออสเตรเลียให้มีการ active กันมากกว่านี้ ไม่ใช่วันๆมัวแต่นั่งดูทีวี ร่างกายไม่มี movement อะไรเลย

คนเราจะอ้วนหรือไม่อ้วนนะ มันเริ่มมาจากครอบครัว การเลี้ยงดูและก็การศึกษา เราเป็นอาจารย์ที่โรงเรียน แต่ห้ามพูดคำว่า "Fat" หรือบอกเด็กนักเรียนว่า "You are fat" เพราะว่าจะทำให้เด็กขาดความมั่นใจ และระบบการศึกษาที่ออสเตรเลียก็คือ... You จะเป็นใครก็ตาม ทุกคนมีสิทธิทางการศึกษาเท่าเทียมกัน ไม่ว่า you จะอ้วน จะผอม จะรวย จะจน จะเป็นเกย์ เป็นเลสเบี้ยน หรือแต่งตัวได้แปลกประหลาดมหัศจรรย์ได้มากน้อยแค่ใหน ทุกคนก็มีสิทธิทางการศึกษาเท่าเทียมกัน ซึ่งจริงๆเราก็คิดว่าดีในส่วนนี้ เพราะถือว่าเป็นหลักสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นที่ต้องเข้าถึงการศึกษา

สรุปคือ.... ครูหรืออาจารย์ไม่มีสิทธิ์ไปวิจารณ์รูปลักษณ์อะไรต่างๆของเด็กนักเรียน คือประมาณว่าเด็กนักเรียนอยากทำอะไร อยากเป็นอะไร ใฝ่ฝันเรื่องใหนเราต้องสนับสนุนเค๊า ช่วยคอยชี้แนะแนวทาง แต่ไม่บังคับ

แต่ในขณะเดียวกัน การที่ครูหรืออาจารย์ไม่สามารถวิพากษ์วิจารณ์เด็กอะไรมาก นอกจากเนื้อหาที่เรียนในห้องเรียน มันก็เลยกลายเป็นว่าเด็กนักเรียนบางคนก็จะอยู่ใน dreamland ที่คิดว่าตัวเองถูกต้องเสมอ ทำอะไรไม่ค่อยสนใจใคร จะอ้วนจะผอมฉันไม่เกี่ยว ก็ฉันจะเป็นแบบนี้ ฉันจะกินแบบนี้ อะไรประมาณนี้

อะ... กลับเข้ามาเรื่องอ้วนๆของเราต่อดีกว่า 

เด็กนักเรียนที่นี่ บอกได้เลยว่าอ้วนมากกว่าเด็กนักเรียนที่เมืองไทยเยอะเลย เนื่องด้วยที่อาจารย์ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรมากในเรื่องของน้ำหนัก เราก็จะปล่อยเรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ของอาจารย์ที่สอนวิชาพละ พอไม่มีคนที่โรงเรียนพูดเรื่องน้ำหนัก เด็กนักเรียนก็จะไม่ค่อยรู้ตัว ว่าตัวเองอ้วน คือเราเห็นแล้วก็อึดอัดแทนเพราะเรารู้ว่าถ้าเป็นที่เมืองไทยนะ ครูหรืออาจารย์มีสิทธิ์ที่จะบอกเรื่องแบบนี้กับเด็กนักเรียนได้ ซึ่งเด็กนักเรียนก็คงเข้าใจอยู่แล้วว่าครูหวังดี ไม่ได้พูดจาล้อเล่นสนุกๆในเรื่องรูปร่างหรือน้ำหนักของเด็กนักเรียน

พอเด็กนักเรียนที่อ้วนมากๆ ปัญหาที่ตามมาก็คือไม่มีชุดนักเรียนที่สามารถใส่ได้เพราะต้องสั่ง size พิเศษ สุดท้ายก็แต่งตัวซกม๊กมาโรงเรียนกัน อีกแหละ เห็นแล้วก็ยิ่งขวางหูขวางตาเข้าไปกันใหญ่ รู้สึกว่าอะไรต่อมิอะไรมันจะเป็น domino effect กันไปหมด มีการเชื่อมโยงกันไปหมด

ปัญหาเด็กนักเรียนอ้วน สามารถแก้ไขได้ถ้ารัฐบาลไม่ปิดกั้น และปิดปากครูหรืออาจารย์ที่โรงเรียนมากจนเกินไป เราเชื่อว่าอาจารย์มีจรรญญาบรรณพอและก็มีทักษะในการพูดกับเด็กนักเรียน เรารู้ว่าจะต้องพูดอะไรยังไงกับเด็กนักเรียน เรารู้วิธิการเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เรารู้วิธีการพูดแบบบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น

แต่.... ทุกวันนี้ครูอาจารย์ไม่กล้าพูด เพราะเราถูกห้ามไม่ให้ในพูดเรื่องแบบนี้ ก็ได้แต่หวังว่านโยบายทางการศึกษาของออสเตรเลียจะมีการเปลี่ยนแปลงบ้างเล็กน้อย... เพราะเห็นลักษณะการกินของเด็กนักเรียนแล้ว ไม่แปลกใจเลยที่เด็กๆนักเรียนที่นี่อ้วนกันเยอะ แค่เราได้ยินเด็กนักเรียนพูดกันเรื่องอาหารในห้อง อาหารแต่ละอย่างที่เค๊าพูดถึงจะเป็นพวก fast food, พวก junk food และก็จะเป็นพวกของทอดกันทั้งนั้นเลย ไม่ค่อยจะมีอะไรที่ healthy สักเท่าไหร่ จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเด็กนักเรียนที่ออสเตรเลียถึงได้อ้วนกันมากนัก